1.1. Yeme Bozukluğu İle İlgili Ergen Araştırmaları
Ergenlik dönemi yeme bozuklukları geliştirmek için risk dönemidir. Ebeveyn stilleri,
bağlanma stilleri, mizaç ve psikolojik baş etme becerileri gibi faktörler yeme bozukluklarının
başlamasında tetikleyici olabilmektedir (Erdoğan ve İşiten, (2021). Genelde beden algısı,
dürtü kontrol bozukluklarının etkisiyle yeme bozuklukları daha hızlı gelişebilmektedir.
Pandemi sürecindeki belirsizlik, artan stres düzeyleri ergenler için zorlayıcı faktör olmuştur.
Depresyonu olan hastalarla yapılan bir yordama çalışmasında yaş değişkeni ile ilgili bulgu
yaşın küçüldükçe duygusal yeme davranışının arttığı bilgisidir. İzolasyonda sosyal çevreden
ayrı kalmak bir yalnızlık faktörü olarak duygusal yemeği tetikler. (İnalkaç ve Arslantaş,
(2021).
Pandemi sürecinden etkilenen bir diğer popülasyon ise ergen grubudur. Ergenlerde bu
süreçte yeme davranışlarına dair değişiklikler görülmüştür, belirsizlik üzerinde kontrol
duygusunu attırmaya yarayan anoreksiya yeme bozukluğu tanısı ile başvuruların oranı
artmıştır. Ayrıca kızlarda kontrolsüz yeme ve kilo almaya dair kaygı daha fazla tespit
edilmiştir ( Cihanyurdu, İlbasmış, Aksoy, Ünver, ve Rodopman, (2021).
Ebeveynlerin çocuklarını besleme tutumları; zorla yemek yedirme ya da bazı gıdaların
alımını yasaklamaları gibi davranışlarının sonuçları çocuklarda yeme bozukluğu geliştirme
riskine neden olabilir. Özellikle de ergen kızlarda diyet, kilo kontrol gibi süreçlerle bağlantılı
olmaktadır (Loth, MacLehose, Fulkerson, Crow, ve Neumark-Sztainer, 2014).
1.2. Değişen Yeme Davranışı Sonrası Sosyal Görünüm Kaygısı
Yeme bozukluğu tanısı almış kişiler olumsuz beden imajı algısı, olumsuz medya
kullanımı ve sosyal karşılaştırmaya karşı daha duyarlıdırlar (Yokuşoğlu, 2018). Üniversite
öğrencileri arasında yapılan bir çalışmada yeme bozukluğu riski olanların sosyal görünüm
kaygısı ve olumsuz beden algısı daha yüksek bulunmuştur. Görünüm ve olumsuz duygu
durum öğrencilerin beslenmesi üzerinde olumsuz etkiye sahiptir. Ayrıca obez öğrencilerin
kaygı düzeyi yüksek bulunmuştur. Kaygı ve duygu durum bozuklukları yeme bozukluğuna
risk teşkil edebilmektedir (Kartal ve Aykut, 2019).
Pandemi sürecinde kilo alımı sosyal görünüm kaygısına sebep olabilir. Özellikle de
üniversite öğrencileri risk altındadır. Hem içlerinde bulundukları ergenlik süreçleri görünüm
kaygılarını arttırabilir. Diğer riskte öğrencilerin evden online eğitim sonrası spor aktiviteleri
de kısıtlanmıştır. Değişen beslenme alışkanlıkların da kilo alımına sebep olması gençlerin
sosyal kaygı düzeyini arttırmaktadır. Kadın üniversite öğrencileri arasında yapılan bir
araştırma sonucuna göre pandemi sürecindeki yeme alışkanlıklarının değişmesi ve buna bağlı
kilo alımları sonunda görünüm kaygılarının arttığı bulunmuştur (Unver, 2021).